Соғыстан жараланған ол алты отадан кейін өліге саналып мәйітханадан бір-ақ шыққан. Бірақ, оны емдеген медбике бұған сенбей, мәйітханаға іздеп барған, деп хабарлайды AtyrauPress
Жеңістің 80 жылдығы аясында мен өзімнің атам Жолдығали Досқалиевтың майдандағы ерлігімен бөліскім келеді. Ол – Қайыршақты ауылдық округінің тумасы. Жолдығали — анамның әкесі. Ол 1923 жылы сол кездегі Гурьев облысы Бесікті ауылында дүниеге келген, төрт ағайындының үлкені. 1937 жылы орта мектепті бітіріп, жастайынан Талғайран поселкесінде мұғалім болып жұмыс істеген. 1942 жылы 19 жасқа толғанда әскерге шақырылып, Орынбор облысындағы кавалериялық училищеге оқуға жіберілді. Сол жылдың мамырында Сталинград шайқасына қатысты.
1943 жылы ол ауыр жарақат алды. Қан жоғалтуы салдарынан есінен танып, 12 сағаттан соң Иркутскідегі госпитальға жеткізілді. Сонда оған алты операция жасалды. Бұл уақытта оған қарт башқұрт медбике күтім жасады, ол оны «балам» деп атады, туғанындай күтіп-бақты. Кезекті операциядан кейін ол есіне келмеген кезде, медициналық қызметкерлер оны қаза болды деп есептеп, денесін мәйітханаға жіберді. Ал әлгі медбике өз кезегіне оралғанда атамды іздей бастады. Оның «Менің балам қайда?» деген сұрағына бір жауынгер «үш күн бұрын оны алып кетті» деп жауап берді. Ол соңғы рет онымен қоштасуға барғанда, мәйітханада денелердің арасынан оның қолын ұстап, оның денесі әлі жылы екенін байқады. «Демек, жаны бар» деді де, ол бас дәрігерден атаны палатаға қайтаруды өтінді.
Жолдығали есіне бір аптадан соң ғана келді. Ол 1943 жылдың өзінде үйіне оралып, таяқпен жүріп кетті. Отан үшін және еңбек жолында ол көптеген наградалармен марапатталды. Атап айтқанда, Ұлы Отан соғысының ІІ дәрежелі екі орденінің, Отан соғысы орденінің, сондай-ақ «Ерлігі үшін», «Германияны жеңгені үшін», «Ұлы Отан соғысы кезеңіндегі даңқты еңбек үшін» медальдарымен, төрт «Социалистік жарыс жеңімпазы» медалімен, алты «Құрмет белгісі» медалімен, КСРО Қарулы Күштерінің 20, 30, 50 және 60 жылдығына арналған медальдармен марапатталды. Оған Жеңістің мерейтойына байланысты да бірқатар мерейтойлық наградалар табыс етілді.
Соғыстан кейін Жолдығали Досқалиев «Бесікті» колхозында бухгалтер болып жұмыс істеді, кейін «Бірлік» колхозында бас бухгалтер болды. 1943 жылы Гурьевтің тұрғыны Қансұлу Атшыбайқызына үйленіп, бес баланы тәрбиелеп өсірді — екі ұл және үш қыз. Жалпы 36 немере, шөбере және шөпшек тәрбиеледі. 1947 жылы облыстық қаржы бөлімінің ревизоры болып тағайындалып, 1949 жылы облыстық халық білім беру бөлімінің бас бухгалтері қызметіне ауыстырылды. Осы қызметте 33 жыл жұмыс істеді. Жақсы еңбек көрсеткені үшін соғыс ардагері ретінде төрт бөлмелі пәтер алды. Ол 1982 жылдың 28 шілдесінде 59 жасында облыстық халық білім беру бөлімінде жұмыс орнында кенеттен қайтыс болды. Ал қазір Атырауда оның есімімен аталатын көше бар.
Ирина ТЕЛИБЕКОВА,
Ақтөбе қаласындағы Баишев университетінің профессоры
